- Universeel ontwerp ontstond vanuit het streven naar inclusie voor personen met een beperking in de samenleving. Vanuit de architectuur, de vrije tijd, de arbeidsplek en andere sectoren is dat naar het onderwijs vertaald en verbreed naar alle mogelijke aspecten van diversiteit. Universeel ontwerp gaat al van bij het voorafgaand ontwerp van de leeromgeving uit van mogelijke verschillen, welke die ook zijn.
- Differentiatie ontstond als een algemeen onderwijskundige benadering die zich afstemt op en aanpast aan de verschillen en uniciteit van elke leerling. Dat zorgt voor een onderwijs op maat dat alle leerlingen in de klas optimale leerkansen wil bieden (Tomlinson, 2001; Struyven e.a., 2015). Oorspronkelijke modellen moedigden vooral aan tot aanpassingen tijdens de les en vanuit observaties, terwijl recentere benaderingen ook aanmoedigen om aanpassingen al bij voorbaat te voorzien.
Universeel ontwerp en binnenklasdifferentiatie streven dus hetzelfde na, namelijk dat alle leerlingen optimaal kunnen leren, ongeacht hun verschillen. Wetenschappers (o.a. Griful-Freixenet e.a., 2017) stellen dat verschillende onderzoekers tot dezelfde conclusie komen: UDL en binnenklasdifferentiatie zijn complementair. Beide benaderingen hebben het potentieel om meer flexibiliteit en toegankelijkheid in lessen te brengen. De beide combineren helpt trouwens om eventuele zwaktes van de ene benadering te compenseren met de andere. UDL en binnenklasdifferentiatie vullen elkaar dus aan, ook al hebben ze elk een andere oorsprong.