De leerkracht in het regulier onderwijs heeft een centrale rol als eindverantwoordelijke van het leerproces van elke leerling, maar hij/zij zit tegelijk ook met heel veel vragen en onzekerheden over hun leerling met specifieke onderwijsbehoeften. Het beeld van de klasleerkracht op zijn/haar eiland die het klasgebeuren met alle leerlingen alleen wil of moet rooien, blijft heel hardnekkig aanwezig. Het is aan de professionelen die werken met de leerling om op een creatieve manier aan de slag te gaan met manieren om alle leerlingen de kans te bieden om te participeren, om appreciatie en succes te ervaren, om hun bijdrage erkend te zien en om hen te laten groeien.
Om dit te kunnen bekomen, is er samenwerking nodig tussen de verschillende betrokken partijen: zorgcoördinator/leerlingenbegeleider, ondersteuners, therapeuten, ouders, leerlingen zelf… Samen denken ze na hoe er redelijke aanpassingen kunnen gerealiseerd worden om maximaal te kunnen participeren aan het klasgebeuren. Tegelijk wordt er ook nagedacht over hoe de ondersteuning zo goed mogelijk kan worden ingezet in functie van de leerling en de leraar in de klas. Dit is geen evidente opdracht. We zien dat er tot op heden vooral ingezet wordt op leerlinggerichte ondersteuning. De mindshift in denken en handelen vraagt veel meer samenwerking tussen de leraar en de ondersteuner(s) binnen de mogelijkheden en de grenzen van de reguliere klascontext.
Het is belangrijk dat de ondersteuner samen met de leraar op zoek gaat naar wat deze nodig heeft en op deze manier de handelingsverlegenheid van leraren naar leerlingen met specifieke onderwijsbehoeften aan te pakken. Dit betekent niet dat ze alles op 1-2-3 kunnen oplossen. Er is tijd nodig om te achterhalen wat echt werkt voor de leerling, voor de leraar, in het klasgebeuren… Het komt er veelal op aan om de leraar in zijn/haar kracht te zetten. Er is bevestiging nodig: ben ik goed bezig? Het gaat over waarderen van waar ze mee bezig zijn en tegelijk ook af en toe confronteren met waar er kan bijgestuurd worden.
Jason vindt het moeilijk om zich te concentreren. Hij mag vooraan dicht bij het bord en bij de leerkracht zitten. De leerkracht biedt hem vaak visuele ondersteuning aan. Hij heeft een koptelefoon om wat prikkels te kunnen buiten sluiten. Als het moeilijk is om te werken in de klas, kan hij op de gang gaan werken. De leerkracht biedt hem de oefeningen in stukjes aan, waardoor hij sneller vooruit komt en zich minder makkelijk verliest in de opdracht. Jason krijgt het lesschema uitgeprint op zijn bank en volgt met een fluostift, terwijl de leerkracht dit aanbrengt voor de groep vooraan.